Conhugación el verbu "hadel"

Hadel (lat. facĕre)

El verbu hadel es unu los prencipalis verbus inregularis el estremeñu, prencipalmenti polos chambus fonéticus que esprimenta la raís sigún el tema, rahu que tie hereau del latín. Los prencipalis chambus s'ocasionan en altereandu dos raidis, una pa los tiempus de prehenti (had-/hag-, lat. fac-) i algotra (hid-, lat. fec-) pa los de prefetu. La alternáncia entri las raidis had-/hag- namás s’enhalla enas hormas el prehenti endicativu i suhuntivu.

Esprimenta síncopa de e en el huturu i condicional: haderé > hadré.

Prehenta dos particípius, unu inregulal hechu (lat. factum) i algotru regulal hadiu.

La horma pal herúndiu, cumu aconteci nalgotrus verbus inregularis en estremeñu, tie la raís el tema e prefetu: hidiendu.

Acetu los inregulariais almientás, el verbu hadel se conhuga lo mesmu c’unu la segundera conhugación.

Hormas nu presonalis
Enfinitivu
: hadel
Particípiu: hechu (inreg.), hadiu (reg.)
Herúndiu:
hidiendu

Endicativu
Prehenti
: hagu, hadis, hadi, hademus, hadís, hadin.
Emprefetu:
hadia, hadias, hadia, hadiamus, hadiais, hadian.
Prefetu:
hidi, hidisti, hidu, hidimus, hidistis, hidun.
Huturu:
hadré, hadrás, hadrá, hadremus, hadrís, hadrán.
Condicional:
hadrie, hadries, hadrie, hadríamus, hadríais, hadrien.

Suhuntivu
Prehenti:
haga, hagas, haga, hagamus, hagais, hagan.
Emprefetu: hidiá/hidiesi, hidiás/hidiesis, hidiá/hidiesi, hidiamus/hidiesimus, hidiais/hidiesis, hidián/hidiesin.

Emperativu
hai, haga, hagamus, hadei, hagan.
Los verbus derivaus de hadel, talis cumu ehadel, contrahadel, rehadel u satihadel, se conguhan endigual que el paradisma darriba.

Comentarios

Entradas populares de este blog

El conventu de san Marcus en Marchagás

Estremaúra, cotu de caça

ESTREMEÑU: LA IDIOMA ATARUGÁ