Enos trebajus d’envestigacion pal dicionáriu, landeandu la etimologia duna de las parabras mas generalis enas muestras habras, ábati , hizi angunas hallauras enteressantis: tantu el alvérbiu ábati comu la entrejecion á son parabras d’origin griegu. Las parabras ábati i á procein de una antígua entrejecion aba , qu’entavia se conselva en angunas zonas lionesas. Esta entrejecion se hormó del emperativu dun verbu abar , regressivu del elenismu latinu apăge “alarga-te, huera, hopo, humo” (gr. ἄπαγε , 2a press. sing. pres. end. v. ἀπάγω “alargal”). La horma ábati está conpuesta por aba + te , horma emperativa pronominal (cf. vai-te, alarga-te, arrehazi-te ), cuyu primel valol es entrejetivu i que entavia se conselva, enque mu difússiu, ena su huncion enpressiva en frasis comu ábati que me caigu “quita-te que me caigu”. Esta horma, con el mesmu acentu, essisti entavia en asturianu: ábate . Mu atijá está tamien la horma abaté , ondi prevaleció el segundu acentu enpressivu aba-te [ˈa...
Comentarios
Anqui sabis que lus puemas nu son lu miu, noragüena y gracias pol abelus espublicau ena redi, asina puemus leelus y acontinandu y en gastandu esta palra que mus an dau lus muestrus mayoris...
Hadi tiempu ya que nu leia ni gastaba la palra con naidie, gracias de nuevu pol recordalmi dandi vengu. Salu ¡¡